Proletardiktaren 10 år etter

 På 80-tallet skylte høgrebølgen inn over landet. Dag Solstad tok eit oppgjer med sosialrealismen på eit AKP-seminar på Dokka, Edvard Hoem gjekk i fotspora til sin emisærfar og Tor Obrestad var meir oppteke av jogging og maratonløping enn av litteratur. Andre Profilforfattarar vart lærarar på forfattarstudiet i Bø og Skrivekunstakademiet i Bergen.

Men eg skreiv dikt.

I ei time på gymnaset

gav eg fan i alt maset

og skreiv mitt første dikt

Til Hilde i engelskklassen

same diktet skreiv eg på dassen

og det vart særs godt likt

I eit hjørne på biblioteket

der satt eg kvar dag, kvar veke

og las moderne lyrikk

Dei skreiv meir enn det eg forsto

men forma var forbaska god

Låt nesten som musikk

På universitetet tok ting til å hende

Eg skjøna snart kor det skulle ende

og vart med blant dei ranke og rene

Eg skaffa meg nye førebilde

og ga blaffen i denne Hilde

Det var folket eg ville tene

Og eg skreiv om pris og profitt

om at lønna ikkje heldt tritt

at ho reelt gjekk ned

Om eg rekna med mange slags tal

fekk dikta same moral

Kamp mot EEC

Og menneska mine var firkanta grå

Det var sosialdemokratiet dei trudde på

og eg lot dei gjera det

Men helten min, han var av stål

og ga dikta mine eit siktemål

Bli med i AKP

Og eg gjekk ut i produksjonen

for ryktet om at revolusjonen

ville komme, hadde eg forstått

Eg ville vise at eg ikkje var veik

skulle syne at fekk vi folk med på streik

ville vi vinne, om ikkje så brått

No sit eg her aleine og skriv og skriv

Inni meg fins kjensler som slit og riv

Kem er eg for fan

Fortvila sit eg time etter time

men kan ikkje få det til å rime

på Chile og Afghanistan

Tunge dagar og sømnlause netter

Eg er Arild Asnes ti år etter

Med dikt er plastposen full

Står eg der med huva i handa

deler lagnad med Martin Anda

Og kritikken skriv: Berre tull!

Eg vil attende etter alt som har hendt

Heimen til ein proletarisert student

er alltid eit universitet

Kan du lære å sveise, kan du lære å skrive

tenkte eg, og tok til med å drive

studier for å oppnå kvalitet

Men ein del av meg seier som så

skriv slik at folk kan forstå

Skriv om folk i nord og sør

Eller betre, kameratar i vårt langstrakte land

Reis dokker opp, ta penna i hand

Fram for eit nytt Profilopprør

Eg sende inn diktet til Klassekampen som ikkje ville trykke det. Så sende eg det og nokre andre dikt til Gyldendals Poesimagasin. Korleis det gjekk, skreiv eg om her